Facebook en nieuwsbrieven

Facebook pagina en nieuwsbrieven

Nieuwjaars nieuwsbrief 2018 28e editie

Al lijkt het dat Geluk steeds minder “heel gewoon” is, toch ken ik best nog geluksmomenten. Alleen; Samen met de “Massers”;  

Moulijntje en Carmel die als hechte vrienden samen door het kattenluikje kruipen en natuurlijk Samen met jullie. Was je nog niet eerder hier, dan lukt dat zeker straks ook met jou. Immers de Mas Blanc blijft uniek en staat garant voor méér dan een prima vakantie. Dank aan allen die op “Zoover”  vertelden over hun Mas ervaring. Een 9.3 uit 10 is het resultaat.

 

Dit jaar was Reynout onze kok. Kampioen in bescheiden zijn, bleef hij ons verrassen met zijn culinaire vondsten.  

Mede door jullie waardering besloot hij te blijven. Voor 2018 heeft hij grootse plannen. Maar hij wil ook enkele gerechten het predicaat “Mas Klassieker” geven. Die blijven dan regelmatig terug komen. Wie wil in z`n herinnering over de achter ons liggende jaren duiken  en een suggestie doen? Een gratis diner voor 2 wordt uw beloning als Reynout uw gerecht kiest.

Als je dik negentig jaar bent, dan is het vertrek uit deze wereld niet meer heel ver weg. Op Valenteinsdag waren jolanda en ik bij onze buurvrouw Marie Rose Colenson. Na ruim 4 jaar niet meer uit haar bed te kunnen, overleed zij later die dag. Over de doden niets dan goeds wordt wel gezegd. Voor weinigen is dit  meer op zijn plaats, dan voor deze fijne buur. We kennen haar 28 jaar en regelmatig had ze haar “hobbels” Nooit echter was dat het onderwerp van een gesprek. 

Altijd opgeruimd en echt geïnteresseerd in hoe het met jou ging. Het was haar wens dat haar Mas in ons bezit zou komen. 

Omdat ik ook niet meer zo jong ben, kozen we Tein als nieuwe eigenaar.  Hij is er terecht trots op en als hij je in dit ongerepte museum rondleidt zie je het plezier over zijn gezicht kruipen. Dat gebeurt trouwens ook als hij over de nieuwe aanwinst voor zijn autoverzameling praat. Een vuurrode kleine brandweer auto kon hij niet weerstaan!

Zeker een geluksmoment was een gast die drie weken bleef. Ze

was er in het voorjaar. s`Avonds aan tafel vertelde ze wat voor fraais ze die dag in de directe omgeving van de Mas had ontdekt. Ze deed dat zo boeiend dat wij en de andere gasten niet alleen gingen uitkijken naar het diner, maar ook naar de verhalen van Aline. Vaak met Bono en z`n gitaar zachtjes op de achtergrond, werden we meegenomen langs de kleine en grote zeldzaamheden in planten en dierenwereld die het hier naar de zin hebben..  

Een kleine “update” over ons bouwproject mag niet ontbreken. Er zijn inmiddels twee toekomstige bewoners, zodat wij een  gedeelte van de winterse dagen kunnen genieten van het restaureren van dit klassieke gebouw.

Nu uw spaarcentjes echt niets meer opbrengen bij uw bank is een investering in een goed verhuurbare “pied a terre” zo dicht bij de Mas Blanc, wellicht ook voor u een goed idee! Ik zocht

5 jaar naar de mooiste plek onder Lyon. U krijgt die omgeving er gratis bij 🙂

Al elf jaar wordt door Nico en Willy Bezuur op de Mas Blanc in de laatste week van Augustus een “bezinnings” week georganiseerd voor hun nederlandse “klanten”. Op ons verzoek stellen ze in het nieuwe jaar deelname ook open voor Mas Gasten. Kijk op  http://www.bezuurenvanderwind.nl/index.asp en klik op locatie. Vergeet zeker ook niet om even te bladeren door de mogelijkheden die de Mas Blanc biedt voor een actieve vakantie Klik hier: 

Wij hopen dat de kerstdagen voor u goed zullen zijn en wensen dat u in het nieuwe jaar veel hartelijkheid van familie, collega’s en vreemden ten deel zal vallen.

 

Nieuwjaars nieuwsbrief 2017 27e editie

Jolanda in korte mouwtjes en Bono in korte broek én korte mouwen zijn bezig om een elektriciteitskabel in te graven. Ik mag toekijken. En dat is een groot plezier. De strak blauwe hemel met een warm zonnetje zorgen ervoor dat ik vergeet dat het over een paar dagen Kerstmis is. We willen opschieten, want op 30 december komt onze nieuwe aanwinst aan. En die moet ’s avonds verlicht kunnen worden ! We kochten van beeldhouwster Hanneke de Munck een bronzen beeld. Het heet “de Acrobaten”. Het stelt drie op elkaars schouders staande artiesten voor die balancerend hun evenwicht bewaren. Het is bijna 3 meter hoog!
Dat nieuwe beeld en onze 3 weergaloze 1000 jarige Olijfbomen zijn op zich genoeg reden om (weer) bij ons op vakantie te komen.

Tein, die op vakantie is, zou willen dat ik als eerste reden om naar de Mas Blanc te komen, zijn zojuist aangeschafte antieke Porsche noem, maar dat doe ik niet. Hij werkt trouwens aan een aantrekkelijk arrangementje: Een dagje Porsche rijden en ’s avonds, onder een stralende sterrenhemel, het stof afspoelen in zijn Jacuzzi.:)

Beter kan ik wijzen op de vrolijkheid en gezelligheid die onze leerzame cursussen kenmerken.
Gelukkig zoeken weer meer gasten naar een actieve vakantie. Doe mee in 2017 en kies er straks op onze site een uit.

Verleden jaar schreven we over het huwelijk op de Mas Blanc van het “meisje” dat sinds 1988 met haar ouders hier op vakantie kwam.
Dat werkte aanstekelijk bij andere trouwlustigen. Dit jaar werden twee bruiloften op de Mas gevierd. Het zwijn aan het spit was beide keren een extra attractie. Wij genoten er minstens net zo van als het bruidspaar en hun gasten. Daarom komt er een pagina op onze site over “trouwen op de Mas Blanc doe je voor eeuwig” Vertel het rond !

Onze poes “ Monsieur M” overleed begin dit jaar onverwacht. We hebben gewacht met het kiezen van zijn opvolger tot er in ons hart weer plaats voor was. Mogen we u voorstellen aan Moulijn(tje) (Foto genomen vanuit de Priorij met de Mas Blanc op de achtergrond)Op dit moment is nog niets veilig voor zijn speelse tanden en nagels, maar we beloven u dat hij zich gedraagt als u straks hier bent.

Wij hopen dat de kerstdagen voor u goed zijn verlopen en wensen dat u in het nieuwe jaar veel hartelijkheid van familie, collega’s en vreemden ten deel zal vallen.

Mede namens vakantievierder Tein

TOT ZONS

Jolanda, Bono en Jan
www.masblanc.nl

IMG_8087 - Version 2
IMG_8299
olijf achter lavendel

Nieuwjaars Nieuwsbrief 2016. 26 e Editie

Mag ik jullie in gedachten meenemen naar een van die bijzondere plekjes waar de Mas Blanc er zoveel van heeft. Ik koos dit keer de rand van de vijver. De zon verwarmt mij en ik wil een start maken met het schrijven van de Jaarlijkse Nieuwjaars Nieuwsbrief.

Terwijl ik dit uitzicht kijk, komen er andere dan Mas zaken binnen. Het zijn gedachten als:
Is het positieve of negatieve aandacht die Frankrijk krijgt naar aanleiding van de aanslagen tegen Charlie Hebdo en in Parijs?
Wat zegt de sterke toename van President Hollande‘s populariteit alleen omdat die aanslagen er zijn?
Waarom misbruiken zoveel jonge (franse) moslims hun geloof om te radicaliseren?

Hebben jullie een idee?
Nu is deze Nieuwsbrief niet de plaats om er op in te gaan. Wel is het een van de aardige dingen van een vakantie op de Mas Blanc dat er ruimte is voor het wat dieper ingaan op de kennis en gedachten van elkaar. Mijn leven is daar zeker door verrijkt.
Dat zoveel van jullie regelmatig terug komen heeft gelukkig meer redenen! De dikke 9 op Zoover geeft een kijkje in die verscheidenheid van argumenten. Dan toch terug naar het jaar 2015. Wat bracht het ons?
Een (gelukkig) weer zo goed als volgeboekte Mas met vriendelijke gasten. Hoera de crisis lijkt achter de rug!?
Meerdere succesvolle cursussen: Zingen en Yoga in Mei; In Juni en September schilderen; Schrijven in Mei en Juli; Tekenen in Augustus en Koken in Oktober. Maar ook de Privé Franse les werd goed bezocht. Twee vriendinnen groepen kozen voor de combinatie cursus. De cursus waar alle “smaken” samen komen. Door de creativiteit die ze meebrengen, geven de cursusweken steeds iets “extra`s”. Ook aan de gasten die niet meedoen. Genieten van het nog beter verwarmde zwembad.

Met je liefje sterren kijken in de Jacuzzi van Tein. (Inclusief een glaasje champagne). Tein investeerde in een super “ding”.

Opnieuw het feest van een bruiloft! In 2016 komt er ook een. Een JA-woord op de Mas Blanc is een JA-woord voor het leven.
De oplevering van het laatste huis in de Citadelle des Cevennes. (we restaureerden er 9). In 2016 hopen we de 2e koper te ontmoeten die een droomhuis in “Quatre Bras”. verkiest boven 0% rente op zijn spaarrekening. Vraag gerust meer informatie.
Met glans doorstond de Mas de spectaculaire regenval in de nacht van 13 september. Het samen dweilen in het restaurant verbroederde geweldig. De volgende dag scheen de zon weer en hielpen we de lager gelegen buren met een grote schoonmaak.

We laten de dagelijkse pretjes en zorgjes om de Mas in Top conditie te houden onvermeld. Immers volgens Google is deze brief alweer veel te lang. Wel nog tijd om onze gedachten voor volgend jaar met jullie te delen. We wensen u en ons zelf:                     

Dat we het hele jaar zuinig zijn op elkaar.
Dat de kerstman in ons niet voor een jaar wordt opgeborgen.
Dat we vooruit blijven kijken, zonder te vergeten bij belangrijke momenten stil te staan.
Dat alle religies het op een akkoordje gooien, zodat er maar één overblijft. Die van de liefde voor elkaar en de aarde!
Dat we weer veilig op een terrasje kunnen zitten.
Vul je de laatste zelf in ?

Veel lieve Mas Groeten van ons alle vier. En TOT ZONS op de Mas
Tein Waas , Jolanda van der Hoff, Bono Schouten,
En natuurlijk ook van mij.
Jan de Rooij. www.masblanc.nl

We vlogen boven de Mas met een Drone. Dat was echt mooi. Kijk een minuutje mee en klik op video op de welkom pagina.

Nieuwjaars Nieuwsbrief 2015. 25e editie

Het is 21 december 2014. De kortste dag van het jaar. Het is bijna half tien. In de zon op het terras van de « priorij » schenkt Jolanda mij een kopje kruidenthee in. Het ontbijt is wat verlaat doordat ik net terug ben van een vroeg ritje naar Ales, waar ik een « verlate » Mas Gast naar het station heb gebracht.

Waarom schrijf ik dat op? Ik denk omdat de simpele ongecompliceerdheid van dat ontbijt in de zon en met dat schitterende uitzicht over de heuvels van de Cevennes, precies aangeeft waarom de Mas Blanc voor mij en voor de gasten garant staat voor dat bijzondere vakantie gevoel. In de krant lees ik dat Frankrijk “ De zieke man van Europa” wordt genoemd. Laat ik jullie verzekeren dat daar op de Mas Blanc niets van te merken is. De rust wordt er niet verstoord; de natuur staat er fris en groen bij, de uitzichten blijven boeien en de wijn smaakt nog steeds voortreffelijk . Zorgeloos !
Dat de geweldige hoeveelheid water, waarmee de hemel ons gewoontegetrouw in november verrast , delen van onze oprijlaan wegspoelde, was een goede aanleiding om het hele pad weer onder handen te nemen. Natuurlijk zat het niet in de planning dat we dat 2 x moesten doen. Slechts enkele dagen nadat de machines die de weg weer in puike conditie brachten waren vertrokken, besloot Iemand in het bovenaardse dat het nog niet genoeg was geweest. De Ceze trad buiten haar oevers en in Ales verplaatste men zich in kleine bootjes. Van onze grondige herstelwerkzaamheden was slechts hier en daar nog een kruimel te vinden.
Dit noodweer was zo onverwacht los gebarsten dat de overheid niet tijdig de alarm code “rood” afgaf. Dit bleek een staartje te krijgen toen een vader met zijn hele gezin een brug over moest. Die rivier stroomde over de brug heen. Toch reed hij de brug op. Het water sleurde zijn auto tegen de brugleuning. Vader sprak de staat aan omdat hij, nu er geen code rood was afgegeven, er van uit mocht gaan dat hij zonder gevaar de brug op kon. Daar sta je als nuchtere Hollander even van te kijken. De echte verbazing kwam toen de media zich achter de vader schaarde. Natuurlijk mocht de man er op vertrouwen dat het veilig was om het kolkende water in te rijden! Er was toch geen code rood afgegeven! Daar de amusementswaarde van zien is ons gelukt!.

Naast het werk dat ons opnieuw wacht om te zorgen dat jullie volgend jaar over een mooi bospad de Mas kunnen bereiken, werken we op dit moment in een prachtig 18e eeuws gebouw in ons dorpje. De gemeente was er eigenaar van, maar het geld ontbrak om te voorkomen dat de tand destijds er te heftig aan knabbelde. De gemeente is niet vergeten hoe fraai wij de Citadel hebben gerestaureerd. Dus de weg naar de Mas Blanc werd snel gevonden. We werden het eens ! Dat betekent dat wij in de komende jaren 8 mensen blij kunnen maken met een prachtig gerestaureerde woning of “pied a terre” . Bent u de eerste die komt kijken/kiezen?

Maar dat zal niet de enige reden zijn dat we elkaar (weer) gaan ontmoeten. Dat een vakantie op de Mas Blanc als vakantie voor gevorderden wordt ervaren is geen nieuws meer voor jullie.

Wat nog lang niet door iedereen ontdekt is, is de ervaring om een vakantie op de Mas te combineren met een activiteit.
Om alle mogelijkheden te bekijken: www.frankrijkcreatief.nl
Extra onder de aandacht brengen we de volgende mogelijkheden.
– Schilderen 2-9 Mei en 12 -19 September
– (Dag)boek of verhalen schrijven 16-23 Mei en 4 -11 Juli
– Nieuw!! Zingen met Carolien 23-30 Mei
– Nieuw!! Yoga 9-16 Mei
– Het hele jaar Franse les op individuele basis.
Onze kookcursussen in October hebben eigenlijk geen extra aandacht nodig. Ze zijn niet meer weg te denken. De “medewerking” die de Mas zwijntjes sinds verleden jaar er aan verlenen maakt deze cursus nog aantrekkelijker.
Wil je in de genoemde weken alleen maar vakantie vieren? Voel je welkom. De cursussen leiden een eigen leven en storen de andere gasten niet.

Ook al lijkt de wens van “vrede op aarde” steeds onbereikbaarder te worden, hoef je hem niet los te laten. We doen daarom ons best om in onze directe omgeving die wens wel te realiseren. Op de 40 hectaren “aarde” van de Mas Blanc staan wij garant voor echte vrede, echte gastvrijheid en echt uitrusten.

Tot ZONS
Jan, Jolanda en Tein

PS: De oudjes: Madame Colenson en onze duizend jarige Olijfbomen doen het nog best! ( ik trouwens ook!)

Nieuwjaarsnieuwsbrief 2014. 24e editie

Op 5 Mei 2013 was het 25 jaar geleden dat we de koopakte voor de Mas Blanc ondertekenden. In 1988 werd 5 mei nog bewust gevierd als “bevrijdingsdag”. Dat gaf die dag toen een dubbele betekenis. Bevrijd van het kantoorleven. Klaar voor een nieuwe start! Omdat we hier toch redelijk tijdloos leven, zou die 25e verjaardag ongemerkt aan ons voorbij zijn gegaan. Maar een opmerkzame gast had in het boekje over de Mas Blanc die datum gelezen en kwam met een fles champagne ons feliciteren. Gelukkig maar!
De ruïne van het voormalige benedictijner klooster werd stapje voor stapje met liefde gerestaureerd. U was en bent nog altijd welkom om van het resultaat te genieten. De kroon, en daarmee het laatste bouwwerkje, werd het luxe twee persoonshuisje dat we begin 2013 in gebruik namen. Jolanda liet er al haar creatieve vaardigheden oplos. Ze vond dat het ” het peperkoek huisje” moest gaan heten. Jolanda tegenspreken op haar eigen domein is niet altijd verstandig. Maar toen er toch wat gasten raar gingen opkijken en het verband niet helemaal zagen, schreven we een enquête uit om een betere naam te vinden.
Vele suggesties bereikten ons, maar Ingrid Verhelst (zij komt eind juni een cursus “schrijven” geven op de Mas) , won in eerste instantie. Enerzijds geïnspireerd door het fenomenale uitzicht vanuit dit huis en anderzijds door de voornaam Ahrend van de gast die er toen logeerde (en die trouwens in juni weer twee weken in dit huis vakantie komt vieren), stelde zij “Het Ahrendsnest” voor. Zo bleef het een tijdje. Enige tijd later vond een andere gast (Kunstenaar Menno ’t Hart) deze naam niet echt bij een klooster passen. Hij stelde “Priorij” voor. En dat zal het blijven! Menno maakte trouwens een kunstwerk op levensgroot formaat van een van onze duizend jarige Olijfbomen. Toen we het zagen hebben we het ervaren als een eerbetoon. Niet alleen aan de boom zelf of de Mas Blanc, maar ook aan de jonge Spaanse ondernemer die mijn droom middels een wondertje liet uitkomen.
Geen franse ondernemer durfde het aan om de bomen te planten. Het was “Onmogelijk”. Niet echter voor Señor Ponc! Vanuit Barcelona kwam hij even de situatie opnemen en constateerde dat de slechts twee centimeter ruimte hier en daar te doen moest zijn voor de chauffeurs van zijn machines. Beleef het planten mee op:

De oudjes hebben het, na het planten, even moeilijk gehad. De intense Aandacht die ze van ons en de gasten kregen had gelukkig tot resultaat dat ze er voor de komende duizend jaar puik bij staan. Het is een geweldig gevoel om oog in oog te staan met duizend jaar leven!
Aandacht was ook gewenst voor de tendens die we bespeurden in de aanvragen voor onze appartementen. Gezinnen blijken, vaker dan voorheen, samen op vakantie te gaan. Is het een staartje van de crisis of een nostalgisch gevoel voor gezelligheid? Hoe dan ook, wij besloten om ons huis met de Blauwe Luiken deze winter een uitbouw te geven. Met een extra slaapkamer en een door Tein betegelde badkamer heeft het huis straks 2 badkamers, 3 toiletten en 4 slaapkamers.

Behoort u tot dat deel van de mensen dat er niets van begrijpt dat de overheden simpel de geldpersen overuren kunnen laten draaien, zonder tegen een enorme geldontwaarding aan te lopen, dan is het wellicht een idee om een deel van die straks waardeloze papiertjes om te zetten in Cevenolse stenen. Wij gaan beginnen aan de restauratie van het laatste deel van de Citadel des Cevennes. Kom maar kijken!
Jaarlijks besteden we in onze nieuws brief ook enkele regeltjes aan de cursussen. We noemden al de cursus van Ingrid Verhelst. Voor de gevorderden schrijvers is de cursus vol. Voor de beginners zijn er nog 4 plaatsjes. Tekenen als Betty Edwards was in 2013 een succes, en natuurlijk kunt u weer komen schilderen in het voor- en najaar. Tijdens de laatste kookcursus dit jaar werd er een heus varken anatomisch “ontleed”. Dit bleek erg leerzaam voor de cursisten. Kijk voor het volledige cursus aanbod op http://www.frankrijkcreatief.nl/

We wensen elkaar in deze dagen de allermooiste zaken toe. Kan de Mas daar nog iets aan toevoegen?
Wellicht :Vertrouwen.
De banken (als instituut) beschamen het al jaren. De politiek zegt wat hen het beste past. De overheid ondergraaft de waarde van ons spaargeld door de geldpers aan te zetten. Wat zet mijn (ex) kameraad op internet over mij? Wat doet “men” met al mijn gegevens die bekend worden door mijn gebruik van de digitale media? Eet ik runder- of paardenvlees? U kunt beslist uit eigen ervaring de lijst aanvullen.
Onze wens voor 2014 is dat ook in het dagelijkse leven “het elkaar kunnen vertrouwen” weer terrein zal terug winnen.
Vertrouwen mag geen woord worden dat nostalgische gevoelens oproept. Een mooie oefening voor ons om in 2014 in onze eigen kleine kring een beetje terug te vechten. Hier op de Mas Blanc zorgen wij er voor dat u kunt vertrouwen op een Mas Blanc vakantie zoals u die gewend bent! www.masblanc.nl
Dus Tot Zons.

Jan , Tein en Jolanda.

Nieuwjaars Nieuws Brief 2013 ( 23e editie)

Ik heb even gewacht met het schrijven van dit jaarlijkse Mas Blanc praatje. Immers, indien de volgers van de Maya Kalender gelijk zouden krijgen, dan zou mijn inspanning om iets op papier te krijgen volstrekt zinloos zijn. Maar 21 December kreeg alle 24 uren waar ze recht op had, zonder noemenswaardig ongemak, aaneen. Onze wereld verging niet. Niet letterlijk en niet figuurlijk.
Ik kon dus aan de slag. Gelukkig maar, want naar 5 Mei 2013 kijk ik al heel lang uit. Dan is het precies 25 jaar geleden dat bij de plaatselijke notaris de “Ruïne” van de Mas Blanc aan ons werd overgedragen. Die datum werd bewust gekozen. 5 Mei is voor mensen van mijn leeftijd nog steeds “bevrijdingsdag”. Zo voelde mijn stap uit de hectiek van het zakenleven naar de rust van de Mas Blanc. Een bevrijding. Dat ik dat “vrije gevoel” dat de Mas ademt, daarna met zo velen heb mogen delen, maakt het alleen maar mooier.
Waarmee kun je zo’n mijlpaal beter vieren dan met het in vervulling laten gaan van een “onmogelijke”, wens. Kort na die 5e Mei 1988, tijdens het verkennen van mijn nieuwe leefomgeving zag ik een imposante Olijfboom staan bij de Pont du Gard. Er stond/staat een bordje bij dat hij meer dan 2000 jaar oud is. Sindsdien zocht ik naar zo een oude boom. Heel af en toe vond ik ze wel. Maar ik durfde de prijs er niet voor uit te trekken. Nu is de knoop doorgehakt. Uit Spanje importeren wij drie ” Milenaria”. Drie meer dan 1000 jaar oude Olijfbomen. Elk met een gewicht van rond de 6000 kg. Eén voor alle vrijwilligers die de Mas hielpen restaureren en onderhouden. Eén voor u als Gast. Want zonder uw bezoeken zou de Mas veel missen. De mooiste voor Jolanda, zonder wie ik niet half zo tevreden zou leven.
We sturen de foto mee van de “Gastenboom” Kom hem aanraken!
Van oude bomen naar iets heel nieuws. We proberen een antenne te vinden die het mogelijk maakt dat u hier zowel binnen als buiten overal een internet verbinding heeft. Nu dacht ik dat dit technisch geen enkel probleem zou zijn. Maar onze lokale internet expert is al meer dan een maand bezig om het voor elkaar te krijgen. Is er onder u iemand met het antwoord? Het doorsturen van het linkje volstaat.
Oh ja. Wat u ook dient te weten is dat Tein een Jacuzzi in zijn “voortuin” heeft geplaatst. In het voor- en najaar is hij wellicht te verleiden om u ervan mee te laten genieten. U heeft dan uitzicht op de boerderij van Mevrouw Colenson. Verleden jaar schreef ik dat het niet zo goed meer met haar ging. Ze is de negentig ruim gepasseerd en haar lichamelijke krachten blijven afnemen. Maar een goed en gezellig gesprek is er bij elk bezoek. Geen klacht over haar ongemakken ( ze kan al bijna een jaar niet meer lopen) zult u horen. Mag ik daar bewondering voor voelen?
Aandacht voor elkaar is een item dat door de “vrijwillige sociale (media) privacy schendingen” van deze tijd, een dubbele betekenis heeft gekregen. Op de Mas staat de ouderwetse aandacht tussen u en ons, en zeker ook tussen de Gasten onderling, centraal. Om in uw eigen kleine kring die aandacht levend te houden hebben wij het initiatief genomen om een expert te zoeken. In de laatste week van Juni hebben we Coby Peters-Rit uitgenodigd om naar de Mas Blanc te komen. Nieuwsgierig? Onderaan de brief kunt u via een link meer lezen over wat ze komt doen.

De nieuwe Zonnepanelen, die ondanks dat ze in het vóór-en na jaar goed hun best deden, waren niet sterk genoeg om het zwembad steeds op temperatuur te houden. We gaven ze hulp van twee warmte wisselaars. Samen lukt het ze nu wel om de 25 graden vast te houden.
Voor onze Nieuwjaars wens gaan wij terug naar 1965. Het jaar dat Adlai Stevenson overleed. Hij was 2 x kandidaat voor het Amerikaanse presidentschap. Eisenhouwer was beide keren sterker. Als spreker echter stak Adlai met kop en schouders uit boven zijn tijdgenoten. Toen hij overleed, vond men op zijn doodsbed een lang vergeten gedicht. Hij wilde het gebruiken voor zijn Kerstwens van dat jaar. Ik was toen 22 en sindsdien vond die tekst in elk huis dat ik bewoonde een plaatsje. Het staat ook op de site van de Mas Blanc. Het begint als volgt:

“Wees kalm te midden van het lawaai en de haast, en bedenk, welk een vrede er in stilte kan heersen”

Tot ZONS op de Mas Blanc.
Jan de Rooij; Tein Waas;Jolanda van der Hoff en Anita Korsten.

Nieuwjaars nieuwsbrief 2012 ( 22e editie)

Op de Mas Blanc wil het maar geen winter worden. De Maartse viooltjes bloeien alweer volop en zowel de tulpen als de narcis bollen denken dat het voorjaar 2012 begonnen is. Wel viel er relatief veel hemelwater. Veel is hier enkele dagen per maand. Maar dan kun je ook beter niet naar buiten gaan. Als het toch moet, dan in je zwembroek! Direct na de bui schijnt de warme zon er weer overheen. Mede hierdoor kunnen we dit jaar eindeloos genieten van alsmaar nieuwe golven paddenstoelen. Ik heb soorten gezien waarvan mijn vriend de apotheker zegt dat die al 30 jaar hun kopje niet meer boven de grond hebben gestoken. Ik droom dan van een “paddenstoelenzoek” week organiseren samen met gelijkgestemde gasten. Gedeelde vreugd is immers dubbele vreugd!

Wat, of beter wie, er ook heel erg veel zijn, zijn de wilde zwijnen. Toen ik 23 jaar geleden hier kwam wonen hoorde je van Cevenolse buren dat ze er waren. Ook wist je dat er op gejaagd werd en heel af en toe werd er eentje geschoten. Ik ging dan met wisselend onderbuik gevoel naar de jachtbuit kijken. Zowel het woord Wild, maar zeker ook Zwijn riepen oergedachten bij mij op. Je ging er steeds vaker over horen en je zag er zelf ook wel eens een. Maar ze kwamen dichterbij, steeds dichterbij. De bossen gingen op omgeploegde akkers lijken en ook de grasvelden rond de Mas moesten er aan geloven. Onze fruit boomgaard werd gesloopt. Zodra de vruchten rijp werden, werd de stam doorgeknaagd. Een zwijn is slim , maar is geen beste boomklimmer. Als de boom eenmaal gevallen was, was het oogsten een stuk gemakkelijker voor moeder met haar steeds groter wordend aantal zwijnenkinderen. In 2008 dacht ik er voor het eerst aan om de Mas tegen hen te gaan beschermen. Die gedachte verwierp ik direct. Immers, zij woonden hier eerder dan wij en waarom mocht de mens zich wel onbeperkt vermenigvuldigen en zij niet? In 2009 duurde het veel langer voordat ik afzag van diezelfde intentie. Toen in 2010 de laatste fruitboom werd geveld en het herstel van de terrassen rond de Mas onevenredig veel tijd ging vergen kwam het tot een besluit. Een besluit dat toch niet werd uitgevoerd. De jagers tekenden niet alleen bezwaar aan, maar beloofden ook er voor te gaan zorgen dat de overlast draaglijk zou blijven. Dat lukte, net als zoveel beloften in het zuiden, helaas niet. Toen dit jaar groepen van 6 stuks tegelijk de planten op de binnenplaats als favoriet voedsel ontdekten, wisten we dat ons niets anders overbleef dan de wereld van zwijn en Masbewoner te gaan scheiden. Ieder zijn plaats!

Het was een groot karwei om over een lengte van twee kilometer maatregelen te nemen die enerzijds ons en de Gasten niet of nauwelijks opvallen en anderzijds de zwijnen laten begrijpen waar ze niet meer welkom zijn. Maar het is gelukt. Zwijnen vrij!

Naar de normen van Amor was 1994 ( U leest het jaartal juist) een goed “vrijwilligers” jaar op de Mas Blanc. En niet alleen omdat er door de aanwezigheid van Jolanda aan mijn eigen 10-jarige vrijgezellen leven een einde leek te komen. Er werden nóg vier pijlen door haar verschoten. Allemaal raak. Goed voor relaties die tot de dag van vandaag bestaan. Begin 2011, na 17 jaar dus, kwam een van deze stellen terug om een kijkje te nemen op de Mas. Zouden ze er nog iets terugvinden/voelen? Het resultaat was dat ze enkele maanden later contact met ons opnamen. Ze wilden een sabbatical op nemen om een seizoen op de Mas Blanc te komen helpen. Anita is gepassioneerd en gecertificeerd Yoga lerares. Yeb heeft na zijn Ingenieur studie de computer als richting gekozen. U gaat ze ontmoeten als de Mas opnieuw op uw verlanglijstje komt.

Weer een bijzonder hoofdstuk in het dagboek van de Mas.

Voor de liefhebbers van ons biologisch varkensvlees van de bij u bekende Mas varkentjes heb ik een treurige mededeling. Zoals elk jaar waren Spekkie en Lapje ook nu weer vertroeteld door de gasten en met name door de kinderen. Ze lieten zich graag strelen en kwamen die aaitjes ook direct halen als ze iemand aan zagen komen. In october, direct na het einde van het gastenseizoen kwam er een vriendelijke mevrouw langs. Ze vertelde het verhaal van haar kinderboerderij en dat het haar niet lukte om echt lieve kindvriendelijke varkentjes te vinden. U begrijpt het waarschijnlijk al. Ons hart moest kiezen tussen heerlijke varkenshaasjes en hammen en een mooi, lang en gelukkig leven voor Spekkie en Lapje. De keuze was gauw gemaakt. Dus lieve Mas Gasten kindertjes: dit verhaal heeft een echt Happy –end. Want ze zullen nog lang en zeker gelukkig leven.

Dan nog wat informatie over onze provincie de Gard en het toerisme.

Opvallend optimistisch zijn onze franse bestuurders. Ze verrasten ons met de volgende redenatie: Het is crisis. (Hyper) inflatie staat voor de deur. Straks kun je nog een brood kopen voor het geld waar je nu twee weken van op vakantie kunt! Dus kregen wij samen met alle toeristische bedrijfjes in de Gard een brief van de provinciale overheid met deze optimistische boodschap. We dienen ons voor te bereiden op en in te zetten voor een fantastisch toeristisch seizoen 2012. De persoonlijk door Sarkozy in Brussel bevochten 5,5 % BTW voor onze branche, zal blijven en daarom zullen de Fransen buiten de deur blijven eten en de toeristen zullen van hun spaargeld willen genieten. En niet te vergeten, we hebben ruim 2800 uren zon gehad in 2011. Alle ingrediënten voor een druk seizoen staan dus paraat. Ik geef u het mee voor het geval u twijfelde of u dit jaar een of twee keer naar de Mas Blanc zult komen!

Mevrouw Colenson is negentig jaar geworden en behoort inmiddels helaas niet meer tot de sterksten. Haar optimisme, gastvrijheid en vrijgevigheid blijven haar echter onveranderd kenmerken. We waren op eerste kerstdag bij haar en ze doet u allen de groeten.

Tijdens mijn studie behoorde “politiek en economie” tot een van mijn vakken.

Mij werd ingeprent dat de jaren waarin er belangrijke verkiezingen zijn of Olympische spelen worden gehouden, maar zeker ook een jaar waarin de wereld kampioenschappen voetbal worden georganiseerd, de jaren zijn dat het economisch uitstekend gaat. Als ik er aan denk dat in 2012 dit allemaal tegelijk op de agenda staat, dan zullen we oudjaar 2012 met een dikke portemonnaie vieren. Nu is dat zeker niet het enige dat wij u wensen. Eerst maar de liefde, dan de gezondheid. Wat minder getwitter en wat meer bezoek en als sausje er overheen een leuke baan met een redelijk inkomen.

TOT ZONS!!

Jan en Jolanda de Rooij

Tein Waas

Nieuwjaars nieuwsbrief 2011 ( 20e editie)

Spannend jaartje was het hoor! Het begon al vroeg in januari 2010. Of de Mas Blanc even bij de inspecteur van belasting wilde komen. Nu was me dat in Nederland ook wel eens overkomen, maar dan wist je enerzijds zelf wel waarover het kon gaan, en anderzijds was er een begeleidend briefje waar fijntjes uit de doeken werd gedaan wat er van je verwacht werd.

De franse convocatie was wel tijdig, want ik mocht tot eind februari mij in onzekerheid afvragen wat er “fout“ zat. Toen was het zover! Bij een kopje koffie legde de inspecteur uit dat zijn berekening van het resultaat van onze franse activiteiten nog al afweek. Hij kwam veel lager uit, en of ik dat kon uitleggen! Dat bestaat hier dus echt! We werden het snel eens.

Een goed bericht komt hier in het zuiden zelden alleen. Er meldde zich vrijwilligers aan en wij ontmoetten er enkele. Dan moet je kiezen. Ontkomt een mens ooit aan vooroordelen?? Ik wees een potentiële vrijwilliger beargumenteerd af en tot mijn verbazing accepteerde deze dat niet en werd ik (ook met argumenten) ter verantwoording geroepen. Ja dat beviel mij wel en ik liet mijn (voor)oordeel varen. Zeven maanden later namen we afscheid van elkaar en kijken we alle twee terug op een mooie samenwerking, levensles en ervaring.

Spannend was ook de vraag of onze nieuwe Kokkin Marjolein de harten van onze gasten sneller kon doen kloppen. Wij waren al overtuigd door haar, maar zou ze uit ons keukentje ook voor iedereen tegelijk haar creaties in top conditie op tafel kunnen zetten? Ja dat kon ze! Op het moment dat ik dit schrijf is Marjolein ontspannen bezig om de menu’ s voor 2011 te componeren. Wij proeven mee.

Wat zeker spannend was, was de vraag of onze Agave haar bloei zou mogen voltooien? De wind kreeg steeds meer vat op haar uiteindelijk 6 meter hoge bloem. Een bloem die door menige gast werd aangezien voor een exotische boom. Niet vaak bloeit deze plant zo noordelijk, maar dit jaar bleken de omstandigheden gunstig, want er waren er een tiental volgens de franse televisie.

Natuurlijk betreuren we dat deze wonderlijke bloem ook het einde van deze reusachtige plant met zich meebrengt. U zult haar dus missen bij uw volgende bezoek. Jolanda fotografeerde hem elke dag. Ook in de schemering toen de lucht rood kleurde.

Onze zieke kastanjeboom waar we u al enkele jaren over bij praten, had dit jaar een krachtig herstel voor ons in petto. En dat terwijl in Genolhac, aan de voet van onze Mont Lozere, ze vrijwel allemaal gekapt moesten worden.

Dat herstel is een mooie beloning voor de doorzetters onder de vrijwilligers (en gasten!) die alle afgevallen besmette blaadjes trouw bleven rapen en verbranden. Dit jaar kwam er hulp van de kool en pimpelmezen. Zij ontdekten dat de ziekte verspreidende motjes een lekkernij zijn! Zo vindt de natuur haar eigen oplossingen.

Dit jaar kregen wij voor het eerst de vraag of we een cadeau bon konden maken. Kinderen wilden hun ouders een weekje Mas Blanc met een kook- of schildercursus aanbieden. (Wellicht een idee om (onopvallend) door te spelen!) Uw partner met een van onze cursussen verwennen mag ook !

Wat spannend en zeer bijzonder was, was de dag dat Adje Martens onze berg op kwam rijden. Hij stelde zich bescheiden voor als kunstenaar in Messing en Staal. Of hij een open lucht kunstwerk voor de Mas Blanc mocht maken? Een presentatie boek met prachtige beelden van zijn werk begeleidde zijn vraag. Wat kost zo een groot beeld wel niet mijnheer Martens? Als dan als antwoord komt: Niets!, schieten er allerlei gedachten door je hoofd. Waarom en waarom de Mas Blanc? Adje: “Omdat ik mijn brood meer dan goed verdien met mijn kunstwerken, ben ik een aantal jaren geleden begonnen met het maken van een kunstroute door Frankrijk van mijn eigen beelden. Elk jaar maak ik er één. De Mas Blanc vanwege haar markante geschiedenis en ligging op een van de mooiste plekjes van Frankrijk.”

Het beeld kreeg de naam “De hoogmoed van Icarus” Het staat bij het zwembad terras en “vliegt/valt” in de richting van het dal.

Mede door dit soort ontmoetingen staan we soms stil bij de vraag wat er nu precies voor zorgt dat wij en onze gasten het hier nu al decennia lang naar onze zin hebben. Het is nauwelijks te benoemen. Je moet het voelen. Zoals die dag eind Oktober samen met de cursisten van de kookcursus. We poften op het redelijk morsige erf van één van onze inheemse vrienden “castanges” (het Cevenolse woord voor châtaigne, de tamme kastanje). Op een houtvuurtje stond de koekenpan met gaatjes in de bodem, zodat het vuur de bast van de kastanjes kan verkolen, vredig te roken, terwijl de rosé ijverig werd weg geklokt en iedere nieuwkomer vrolijk nonchalant op beide wangen werd gekust. Dan voel je het. Op weg terug naar de Mas, groetten we een dorpeling met een grote mand vol “champignons”. Samen smoes je even over de vindplaatsen. (terwijl je van elkaar weet dat elk woord verzonnen is). Maar als je even later, hartelijk uitgenodige, met z’n allen bij hem op zijn terras in het late herfstzonnetje zit, en je ruikt de eerste geuren van het gistingsproces van zijn druivenoogst, dan voel je de echte Cevenolse gastvrijheid.

Een druivenoogst die trouwens door een verschrikkelijke hagelbui tijdens de oogst qua kwantiteit wat tegenvalt, maar kwalitatief veel belooft. En of het niet op kan, krinkelen in de verte heel vredig wat rookpluimpjes op van smeulende vuurtjes. (Ja, hier mag je nog een fikkie stoken) Ze maken een eind aan al het overtolligs dat de zomer meebracht. Een bijna middeleeuwse setting die af en toe doorbroken wordt door een geweerschot van één van de 22.000 jagers die de Gard rijk is, begeleid door het nerveus blaffen van hun jachthonden zorgen ze voor de geluiden die bijdragen aan dat gevoel in de Cevennes te zijn. Wat wij er ook van vinden, hier ageert niemand tegen het in de hand houden van de 25.000 wilde zwijnen, om daarmee de massale vernielingen van deze kleine bulldozers te beteugelen.

Het is dit geheel dat ons elke dag weer blij maakt.

We sluiten af met de groeten van Mevrouw Colenson en de constatering dat onze vijgen en moerbeien oogst dit jaar uitbundig was. Dus staan er veel potjes jam op u te wachten ( neem de lege maar weer mee als u volgend jaar (terug)komt naar uw en onze Mas Blanc. Moge dat volgende jaar u veel goeds en bovenal gezondheid en liefde brengen.

Jan en alle Masselaars!

Nieuwjaars Nieuwsbrief 2010 (19e editie)

Vanaf de Mas Blanc berg, waar de contouren van de omgeving al eeuwen niet veranderen, is het niet eenvoudig om in te schatten wat de turbulentie van wereldwijd omvallende en wel of niet geredde banken, voor de gemiddelde Mas gast betekent. Tel daarbij op het alfabet aan griep variaties dat u bedreigt ( Is het waar dat we al bij de Q zijn?), en u begrijpt dat we dit jaar extra benieuwd zijn naar hoe het met u gaat!

Op de Mas Blanc blijft het gevoel van tijdloosheid zijn rustgevende werk doen. De natuur maakt je kleiner en nederiger dan je je in de “mens gemaakte” grote stad voelt. De bedragen, die de overheid in 2009 uit de hoge hoed toverde, en die de tientallen miljarden als vanzelfsprekend overschreden, deden ons duizelen. Onwillekeurig krijg je de neiging om ook achter de Mas prijzen een nulletje te plakken. Niet lang. De nederigheid die de natuur je oplegt, smoort die verleiding in de kiem. Daardoor kunt u ook in het 2e decennium van de 21e eeuw in het vóór- en naseizoen nog een hele week op de Mas logeren voor minder dan 20 euro per persoon per dag!
Onze kastanjeboom toonde zijn dankbaarheid voor 3 jaren noeste blaadjes opraap arbeid, door tot ver in de zomer zijn blad te behouden. Niet dat hij niet meer gevonden werd door nieuwe generaties motjes, maar zijn herstel is onmiskenbaar.

De droogte die het jaar 2009 kenmerkte was vaak onderwerp van gesprek in de kranten en tussen onze Cevenolse buren. Wij willen u niet onthouden hoe onze, steeds maar ouder wordende buurvrouw mevrouw Colenson, reageerde op het zo lang uitblijven van elke hemelse druppel water. Opnieuw een bewijs van de kennis die opgeslagen ligt in het geheugen van de mens die generaties opgroeide met de natuur. Mevrouw Colenson, maakte zich geen zorgen. Haar hele leven had haar man, in de jaren dat kerstmis op vrijdag viel, het land veel vroeger dan normaal voorbereid op het zaaien en planten. Vlak voor de kerst ging het zaad dan de droge grond in. Overvloedige Kerstregens zouden het laten kiemen en aanslaan. Daarover bestond voor haar geen twijfel!

U begrijpt het al. Aan de droogte kwam een einde op de (zater) dag na kerst. Sindsdien is er elke dag een stevige bui die de grond goed nat houdt. Na onze ervaringen met het open haard hout, en Fleury met zijn ondergrondse rivier, waarover wij u eerder vertelden, had Jolanda haar overtuiging dat je gras echt niet in december kunt zaaien, laten varen.

Ze heeft kort voor de kerst alle kale plekken los geharkt en van voldoende zaad voorzien. Kom straks in het voorjaar het resultaat maar controleren!

Omdat er weer een mooi en gedeeltelijk vernieuwd cursus aanbod is in 2010 sturen we een overzichtje mee. Maar ook dat u Pasen op de Mas kunt vieren is nieuw!
Oh ja! Woont u in Utrecht of omgeving? Noteer dan even, dat u de Mas Blanc kwaliteit terug zult vinden op www.van-doorn.nl
Goede wensen heeft u tijdens de achter ons liggende dagen veel ontvangen. Onze wens is, dat u en wij in 2010 veel te wensen hebben! Immers:

Als je gezond bent heb je véél wensen. Ben je niet gezond, dan heb je er maar één!

Veel vakantie plezier van ons allemaal en natuurlijk TOT ZONS

Jan de Rooij

Nieuwjaars Nieuwsbrief 2009 18e editie

Ruim een jaar geleden besloot ik een eigen laptop te nemen. Jaren had ik mijzelf verteld, dat de digitale communicatie wel weer over zou waaien. Immers telefoneren en schrijven was toch veel persoonlijker en gezelliger. De Mas Blanc, haar ligging en de reden waarom ik mij er bijna 20 jaar geleden vestigde, waren mijn bondgenoten in dit struisvogelgedrag . Ik behoor waarschijnlijk nu tot de laatste golf “bekeerden” en zit dagelijks op mijn computertje de Mas Blanc berichten te beantwoorden. Nog wel met onhandig tweevinger getyp, maar toch blij met de nieuwe situatie.

Alle beginnersfouten maak ik ook en zo gebeurde het, dat ik onlangs op een verkeerd knopje drukte en ik het hele, zorgvuldig ingevoerde, Mas Blanc adressen bestand onvindbaar verstopte. Waarom ik geen back- ups maakte? Dat ga ik nu ook zeker doen. In correspondentie en archieven,hebben we aardig wat adressen terug gevonden. Nu u deze brief per Mail ontvangt, wil dat zeggen, dat uw mail adres is terug gevonden. Wilt u géén jaarlijks berichtje met een Mas Blanc foto van ons blijven ontvangen? Laat het dan even weten via het contactformulier van onze site www.masblanc.nl

Het al zo vele jaren stabiele weer rond de Mas, verraste ons dit jaar met een veelheid aan uitersten. De Cevenolse buren waren er niet echt van onder de indruk. Goed voor de natuur en volgend jaar “weer” als van ouds! Onze zwijntjes waren er in ieder geval tevreden mee. Heerlijke warmte, veel aaitjes van de gasten en af en toe een verfrissende douche, beviel ze prima.

Net zo instabiel als het weer, was de uitslag van de gemeenteraadsverkiezing. Dit stukje “couleur locale” willen wij u niet onthouden. Er deden twee partijen mee, die het gezegde: “In liefde en oorlog is alles toegestaan” al snel van toepassing verklaarden op hun campagne. Het was al een klucht, maar het werd pas echt leuk, toen de uitslag met één stem verschil bekend werd gemaakt. De verliezende partij eiste onmiddellijke hertelling. En constateerde dat niet de ander, maar zij één stem meer hadden. De bevolking (wij waren er ook) dromde samen voor het gemeentehuis. Eerst heerste opgewonden Zuid-Europese verontwaardiging. Nieuwe hertellingen volgden elkaar op, en naarmate de nacht vorderde, won bij de meesten de slaap het van de opwinding en partij trouw. De uiteindelijke verliezer claimde, met 54 (amusante) punten, fraude. Inmiddels wees de rechter er 53 af en gelaste een onderzoek naar één punt. Wordt vervolgd!

Allerminst instabiel bleek de relatie tussen Tein en Ciëlle. Ciëlle volgde in maart haar hart, en kwam bij Tein op de Mas wonen. Natuurlijk hielden we de amoureuze ontwikkelingen ( zij het onopvallend) nauwkeurig in de gaten, maar we zagen slechts tevreden- en genegenheid! Dat is dus goed nieuws, want het voortbestaan van de Mas, als vakantie paradijs, ligt in hun handen. Ciëlle is niet alleen een uitstekende en vrolijke gastvrouw, maar zorgt er (samen met Tein) ook voor, dat er in 2009 enkele nieuwe aspecten aan de Mas worden toegevoegd. Ik noem u: Een wandelweek, Fotograferen en Koken voor kinderen. Ook komt er een nieuwe Schilderleraar en wisten zij een breed getalenteerde gastdocent voor de Kookcursussen aan te trekken. Doe uzelf een plezier en bekijk de aangeboden activiteiten op www.frankrijkcreatief.nl De Combinatie cursus en het Zingen, bijvoorbeeld, waren dit jaar heerlijke weken. En wat dacht u van Sterrenkijken en Iconen schilderen? Lees er meer over.

Best lang geleden kwam Harry op de Mas en niet veel later wilde Eva, na haar afgeronde studie, ook wel drie maanden als vrijwilligster op de Mas helpen. Beiden beviel de Mas goed en beiden wilden wat langer blijven. Het werden jaren, waardoor velen van u hen kennen. Al spoedig bleek, dat er tussen hen meer dan alleen liefde voor de Mas speelde! Nu, acht jaar later, wonen ze vlak bij de Mas Blanc en werd er in oktober uit deze mooie jonge mensen een nog leuker klein manneke geboren. Felix gaat een zonnig leven tegemoet!
Was u in 2008 niet op de Mas, dan hebt u de nieuwe terrassen van het Auditorium en de Kapel nog niet met eigen ogen gezien. Wij zijn in ons enthousiasme gesterkt door de gasten die er gebruik van maakten. Ze zijn fraai en liggen gunstig ten opzichte van de zon.
Verleden jaar schreven wij u uitgebreid over de ziekte van onze kastanjeboom, en ons besluit om elk vallend blaadje op te rapen en te verbranden. De ontelbare eitjes van de kastanje minneermot, verstopt in de afgevallen bladeren,beleefden zo een warm maar vroegtijdig einde. De bijna 1000 uren die we investeerden in het blaadjes rapen hebben wel degelijk geholpen. De boom kreeg een gezond ogende start. Echter de motjes kwamen van heinde en ver naar onze gezonde boom gevlogen en daar begon het gedonder opnieuw. Wéér raapten we alle blaadjes. Nu zullen we begin 2009, via de wortels een geurstof toevoegen, waardoor de motjes de kastanje boom niet meer als hun favoriete hapje herkennen. Trappen ze erin of trappen ze er niet in?
Met name voor alle gasten, die de Mas poes en Carmel, ons hondje, vertroetelden, sturen we een lief beesten knipoogje mee. Natuurlijk wel op voorwaarde van extra aaitjes bij het weerzien!

Rest mij u niet alleen mooie feestdagen, maar vooral ook een gezond, liefdevol, en kredietcrisisloos 2009 toe te wensen. Onze gastvrijheid zal niet onder de economische problemen lijden, en ú zou die crisis mooi bij de neus nemen, door niet één, maar twee keer naar de Mas Blanc te komen!

Jan, en de andere Masselaars

Nieuwjaars Nieuwsbrief 2008 17e Editie

Ruim een jaar geleden besloot ik een eigen laptop te nemen. Jaren had ik mijzelf verteld, dat de digitale communicatie wel weer over zou waaien. Immers telefoneren en schrijven was toch veel persoonlijker en gezelliger. De Mas Blanc, haar ligging en de reden waarom ik mij er bijna 20 jaar geleden vestigde, waren mijn bondgenoten in dit struisvogelgedrag . Ik behoor waarschijnlijk nu tot de laatste golf “bekeerden” en zit dagelijks op mijn computertje de Mas Blanc berichten te beantwoorden. Nog wel met onhandig tweevinger getyp, maar toch blij met de nieuwe situatie.

Alle beginnersfouten maak ik ook en zo gebeurde het, dat ik onlangs op een verkeerd knopje drukte en ik het hele, zorgvuldig ingevoerde, Mas Blanc adressen bestand onvindbaar verstopte. Waarom ik geen back- ups maakte? Dat ga ik nu ook zeker doen. In correspondentie en archieven,hebben we aardig wat adressen terug gevonden. Nu u deze brief per Mail ontvangt, wil dat zeggen, dat uw mail adres is terug gevonden. Wilt u géén jaarlijks berichtje met een Mas Blanc foto van ons blijven ontvangen? Laat het dan even weten via het contactformulier van onze site www.masblanc.nl

Het al zo vele jaren stabiele weer rond de Mas, verraste ons dit jaar met een veelheid aan uitersten. De Cevenolse buren waren er niet echt van onder de indruk. Goed voor de natuur en volgend jaar “weer” als van ouds! Onze zwijntjes waren er in ieder geval tevreden mee. Heerlijke warmte, veel aaitjes van de gasten en af en toe een verfrissende douche, beviel ze prima.

Net zo instabiel als het weer, was de uitslag van de gemeenteraadsverkiezing. Dit stukje “couleur locale” willen wij u niet onthouden. Er deden twee partijen mee, die het gezegde: “In liefde en oorlog is alles toegestaan” al snel van toepassing verklaarden op hun campagne. Het was al een klucht, maar het werd pas echt leuk, toen de uitslag met één stem verschil bekend werd gemaakt. De verliezende partij eiste onmiddellijke hertelling. En constateerde dat niet de ander, maar zij één stem meer hadden. De bevolking (wij waren er ook) dromde samen voor het gemeentehuis. Eerst heerste opgewonden Zuid-Europese verontwaardiging. Nieuwe hertellingen volgden elkaar op, en naarmate de nacht vorderde, won bij de meesten de slaap het van de opwinding en partij trouw. De uiteindelijke verliezer claimde, met 54 (amusante) punten, fraude. Inmiddels wees de rechter er 53 af en gelaste een onderzoek naar één punt. Wordt vervolgd!

Allerminst instabiel bleek de relatie tussen Tein en Ciëlle. Ciëlle volgde in maart haar hart, en kwam bij Tein op de Mas wonen. Natuurlijk hielden we de amoureuze ontwikkelingen ( zij het onopvallend) nauwkeurig in de gaten, maar we zagen slechts tevreden- en genegenheid! Dat is dus goed nieuws, want het voortbestaan van de Mas, als vakantie paradijs, ligt in hun handen. Ciëlle is niet alleen een uitstekende en vrolijke gastvrouw, maar zorgt er (samen met Tein) ook voor, dat er in 2009 enkele nieuwe aspecten aan de Mas worden toegevoegd. Ik noem u: Een wandelweek, Fotograferen en Koken voor kinderen. Ook komt er een nieuwe Schilderleraar en wisten zij een breed getalenteerde gastdocent voor de Kookcursussen aan te trekken. Doe uzelf een plezier en bekijk de aangeboden activiteiten op www.frankrijkcreatief.nl De Combinatie cursus en het Zingen, bijvoorbeeld, waren dit jaar heerlijke weken. En wat dacht u van Sterrenkijken en Iconen schilderen? Lees er meer over.

Best lang geleden kwam Harry op de Mas en niet veel later wilde Eva, na haar afgeronde studie, ook wel drie maanden als vrijwilligster op de Mas helpen. Beiden beviel de Mas goed en beiden wilden wat langer blijven. Het werden jaren, waardoor velen van u hen kennen. Al spoedig bleek, dat er tussen hen meer dan alleen liefde voor de Mas speelde! Nu, acht jaar later, wonen ze vlak bij de Mas Blanc en werd er in oktober uit deze mooie jonge mensen een nog leuker klein manneke geboren. Felix gaat een zonnig leven tegemoet!
Was u in 2008 niet op de Mas, dan hebt u de nieuwe terrassen van het Auditorium en de Kapel nog niet met eigen ogen gezien. Wij zijn in ons enthousiasme gesterkt door de gasten die er gebruik van maakten. Ze zijn fraai en liggen gunstig ten opzichte van de zon.
Verleden jaar schreven wij u uitgebreid over de ziekte van onze kastanjeboom, en ons besluit om elk vallend blaadje op te rapen en te verbranden. De ontelbare eitjes van de kastanje minneermot, verstopt in de afgevallen bladeren,beleefden zo een warm maar vroegtijdig einde. De bijna 1000 uren die we investeerden in het blaadjes rapen hebben wel degelijk geholpen. De boom kreeg een gezond ogende start. Echter de motjes kwamen van heinde en ver naar onze gezonde boom gevlogen en daar begon het gedonder opnieuw. Wéér raapten we alle blaadjes. Nu zullen we begin 2009, via de wortels een geurstof toevoegen, waardoor de motjes de kastanje boom niet meer als hun favoriete hapje herkennen. Trappen ze erin of trappen ze er niet in?
Met name voor alle gasten, die de Mas poes en Carmel, ons hondje, vertroetelden, sturen we een lief beesten knipoogje mee. Natuurlijk wel op voorwaarde van extra aaitjes bij het weerzien!

Rest mij u niet alleen mooie feestdagen, maar vooral ook een gezond, liefdevol, en kredietcrisisloos 2009 toe te wensen. Onze gastvrijheid zal niet onder de economische problemen lijden, en ú zou die crisis mooi bij de neus nemen, door niet één, maar twee keer naar de Mas Blanc te komen!

Jan, en de andere Masselaars

Nieuwjaars Nieuwsbrief.2007 16e editie De Wonderen zijn echt de wereld niet uit !

Op een van onze wandelingen ontmoetten we een heel erg oud mannetje. Hij had een kleine vijver in z’n tuin. We mochten met hem meekijken. Hij boeide Jolanda en mij met z’n uitleg over hetgeen zich onder de waterspiegel afspeelde.
Of hij er niet een paar goudvisjes in wilde vroeg ik.

Enkele dagen later bond hij met vooroorlogse attributen de strijd aan met de jonge maar uiterst slimme goudwindes in de Mas vijver. Hij won. Fleury, want zo mochten we hem inmiddels noemen wilde iets terug doen.Hij bood aan om te onderzoeken of er water in de bodem onder de Mas te vinden was. Gezien de droogte in onze streek hadden we enige jaren geleden een gespecialiseerd bureau zo’n studie laten doen. Hun antwoord was negatief.
Fleury liet zich daardoor niet uit het veld slaan en vroeg om een kadasterkaart van ons terrein. Daarmee kon hij thuis op z’n gemak bepalen òf en zo ja waar er water gevonden kon worden. Ik wist zeker dat door zijn hoge leeftijd zijn zinnen waren aangetast. Maar mocht je zo’n ietwat gebogen en langzaam voortschuifelende Cevenolse medemens teleurstellen? Jolanda had wel vertrouwen in hem en ging het A4tje met de plattegrond van het Masterrein halen.

Samen met zijn vrouw en een zo op het oog nog oudere broer verscheen Fleury na enige tijd opnieuw. De fles zelfgemaakte Pastis onder zijn arm diende om de kennismaking met vrouw en broer te beklinken.
Dat lukte prima en terwijl de broer vertelde dat ze het [klandestien] pastis maken van hun vader hadden geleerd, vroeg Fleury of een van ons een steen wit wilde schilderen. Hij had die straks nodig om de plek te markeren waar het water zich bevond. De twijfel in mijn ogen negeerde hij vriendelijk.

Na meerdere glaasjes besloot Fleury dat het zover was. Buiten gekomen haalde hij een oude wastafelstop aan zo`n kralen kettinkje uit zijn zak. Hij vroeg mij hem het perceel te wijzen waar hij thuis, op het kaartje,een kruisje gezet had. Dit bleek de parkeerplaats te zijn. Fleury ging aan het werk. Zijn uitstraling veranderde.
Geconcentreerd schuifelde hij een minuut of tien van links naar rechts en omgekeerd. Het kettinkje met de wastafelstop zwaaide soms heftig en soms rustig in het rond. Zonder enig teken van twijfel wees hij de plek aan waar de witte steen kon worden neergelegd. Kijkend naar onze beteuterde gezichten, sprak hij met een mooie glimlach: “Vanaf nu hebben jullie geen watergebrek meer.
Onder deze steen, op 74 meter diepte, is een toegang tot een onderaardse rivier. Water in overvloed!” Dat de Mas op een stevige rots is gebouwd, hadden we door de jaren heen wel gemerkt. Hoe reusachtig groot hij is werd duidelijk nadat de boormachine zijn werk was begonnen.

De 18 boren van 4 meter lengte veroorzaakten een, de hele dag durende, enorme bruine stofwolk van fijngemalen rots. Geen kruimel aarde en geen druppel water kwam er naar boven. De moed was mij inmiddels diep in de schoenen gezakt. Zoniet bij Fleury, hij straalde. Nog 2 meter, gebaarde hij boven het lawaai van de 19e boor uit. Ik keek hem meewarig aan.
Na ruim 73 meter werd het stof donkerder. Het verwaaide niet meer, maar viel naar de aarde terug. Het was vochtig en werd allengs vochtiger. De geweldige straal water die even later alle omstaanders deed juichen, was de mooiste regenbui die ik ooit heb meegemaakt.
Elke keer als ik de witte steen op de parkeerplaats zie liggen, besef ik, net als toen , dat er meer is tussen hemel en aarde dan ratio alleen.

Op zo’n belevenis kon eigenlijk niets anders dan een goed seizoen volgen.
En dat was ook zo. De kleinkinderen, minder klein dan vorig jaar, zorgden weer voor veel Opa plezier en Tein de [ex] vrijwilliger, die verleden jaar besloot ook het volgende seizoen te blijven, nam ons veel werk uit handen.
Zijn aanwezigheid is wederzijds zò goed bevallen, dat we samen besloten dat hij voor onbepaalde tijd op de Mas blijft wonen en werken. Mikel, mijn zoon, die veel plezier beleeft aan zijn nieuwe werk als adviseur van een ieder die plannen heeft om zich vroeger of later in Frankrijk te vestigen, heeft toch tijd gevonden om alle actieve vacantiemogelijkheden op de Mas Blanc overzichtelijk op internet te zetten.
Kijk zelf maar op http://www.frankrijkcreatief.nl/
Contact

Volgens de Algemene Verordening Gegevensbescherming (EU-AVG), de Privacy verklaring van:

Le Mas Blanc
30410 Molières sur Cèze
Les Brousses
Frankrijk
+33(0)4 66 24 36 59
bonjourmasblanc@masblanc.nl

Met welke persoonlijke gegevens gaan wij om:
e-mail adres, (mobiel)telefoonnummer, NAW gegevens (Naam, Adres, Woonplaats).

Wat doen wij met persoonlijke gegevens:
e-mail adressen en (mobiele)telefoonnummers worden gebruikt om met (mogelijke) gasten te communiceren. NAW gegevens worden vermeld op de uiteindelijke factuur.

Bewaartermijn persoonlijke gegevens:
Naam, adres gegevens en emailadressen worden tot een jaar na het laatste contact, bewaard.

Delen van persoonlijke gegevens:
Persoonlijke gegevens worden niet gedeeld. Niet met personen, niet met bedrijven.

Algemene beveiliging:
Onze website is beveiligd via het https protocol. (Zie het sloticoon in de URL adresbalk) Deze beveiliging maakt dat alle gegevens op onze contact en boekingsformulieren versleuteld over het Internet verstuurd worden en alleen door ons in een begrijpelijke vorm ontvangen kunnen worden.

Bijkomende kosten

Schoonmaakkosten

Voorwaarden

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.

Voor onze Table d'Hôte heeft u de keuze uit 3 formules:

Formule 1 : Half pension.
7 dagen ontbijt en 5 dagen diner: € 169 per week per persoon. Voor kinderen tot 12 jaar € 113 per week

Formule 2 : Alleen diner. (Indien u geen keuze maakt reserveert u deze formule)
5 dagen diner : € 99,50 per week voor volwassenen en € 50 voor kinderen. (Dinsdag en vrijdag is ons restaurant gesloten)

Formule 3 : Zelf koken.
Indien u liever zelf kookt, laat u ons dat vóórdat u reserveert weten. U bent zeker welkom als gast van de Mas Blanc. Soms huurt u dan een vakantieverblijf aan het begin van onze oprijlaan. Afspraken over formule 3 bevestigen wij altijd apart op de boekingsbevestiging aan u. Indien u geen keuze aan ons doorgeeft, boekt u formule 2.

Tijdens de diners in het hoogseizoen kunnen ouders hun kinderen aan de zorg van de Mas Blanc toe vertrouwen. Ze dineren dan samen met andere kinderen aan de kindertafel.

Meer weten over onze diners, de aangeboden formules of heeft u dieetwensen ? Neem dan even contact met ons op!

Hoogseizoen twee weken?
Op de Mas Blanc staat het grondig reinigen van de accommodaties op zaterdag voorop. Dit is een van onze visitekaartjes. In het hoogseizoen willen we ook die kwaliteit kunnen leveren. Indien u in het jaar dat aan uw vakantie voorafgaat wilt reserveren voor een vakantie in het hoogseizoen ( 2e week Juli tot en met 3e week augustus, accepteren wij daarom slechts na overleg boekingen voor één week. Op die manier lukt het ons beter “de poets” te spreiden. Neem in dat geval dus even contact met ons op.

Boekt u na 1 januari dan kunt u on line ook voor één week reserveren.